Van lijden en tranen naar vrede en liefde - dr. Sun Myung Moon autobiografie

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Snelle navigatie > H7: De toekomst van Korea is de toekomst van ...
 

- Hoofdstuk 7 - De toekomst van Korea is de toekomst van de wereld -



7-2

Van lijden en tranen naar vrede en liefde


De tragische geschiedenis van het Koreaanse volk heeft een diepe betekenis. Korea heeft veel geleden omdat het voorbestemd is om het fundament te zijn van waaruit wereldvrede zal ontstaan. Omdat Korea zo’n lange lijdensweg heeft gekend, kan het nu het centrale land worden van waaruit God vrede in de wereld brengt. Ofschoon wij Koreanen talloze beproevingen hebben doorstaan, kennen we geen vijanden, en zijn we tegenover geen enkel volk haatdragend. Diverse buurlanden hebben ons groot onrecht aangedaan, maar nooit hebben we hen beschouwd als vijanden met wie geen verzoening mogelijk is.

Het Koreaanse volk heeft een ‘cultuur van het hart’ ontwikkeld, die het ons mogelijk maakt een vijand te vergeven. Om een vijand lief te hebben en te accepteren is controle over het eigen zelf nodig. Het vermogen om van zijn vijand te houden heeft de mens alleen dan, wanneer hij zijn eigen innerlijke conflicten heeft overwonnen.

Mensen die vervolgd worden staan het dichtst bij Gods hart. Om te kunnen begrijpen hoe God zich voelt, moet men de droefheid en de eenzaamheid in Zijn hart ervaren hebben. Zelfs iemand die normaal niet huilt, doet dit wel wanneer hij zijn gezin en zijn land verliest, en vertwijfeld zal hij om Gods hulp roepen. Wanneer een mens door zware moeilijkheden gaat wordt hij somber en verdrietig, maar juist door dergelijk verdriet kan hij Gods zegen ontvangen. God voelt zich aangetrokken tot een hart vol droefheid. Korea werd een land van hemelse zegen omdat Koreanen door onvoorstelbaar lijden zijn gegaan, en met recht een volk van tranen genoemd kunnen worden.

Het Koreaanse volk eert zijn voorouders. Hoeveel honger we ook hebben, we zullen nooit de grond verkopen waar onze voorouders begraven liggen om voedsel te kunnen kopen. We hebben ons door de eeuwen heen steeds aan een manier van denken vastgehouden waarin veel respect is voor de Hemel. We zijn een modern en beschaafd land, dat nog altijd veel eerbied heeft voor de wereld van de geest. Toen we  het boeddhisme en het confucianisme verwelkomden, brachten die ons land een bloeiende religieuze cultuur. Meer recent zijn ook de christelijke- en moslimtradities hier opgebloeid. Al deze religies leven in Korea vredig bij elkaar. Zij smelten samen en bestaan harmonisch naast en met elkaar. Wat heeft ons tot zo’n uniek volk gemaakt?

Van oudsher hebben we als volk een religieuze instelling gehad, en waren we ontvankelijk voor het Woord van God. Daarbij komt dat Koreanen altijd veel waarde hebben gehecht aan onderwijs en goede schoolprestaties. De Koreaanse taal en het hanggeul alfabet worden dan ook beschouwd als geschenken van de Hemel. Onze taal is rijk aan bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden die het innerlijk leven van de mens te beschrijven.

Ik ben erg gesteld op het Hangeul alfabet, dat alle Koreanen gebruiken.
Ook hou ik van de term hunnimjeongeum, dat de betekenis heeft van ‘juiste klanken om het volk te onderwijzen'. Dit is de oorspronkelijke idee achter Hangeul (Koreaanse letters). Het heeft een mooie en diepe betekenis. De voortreffelijkheid van Hangeul heeft de eeuwen getrotseerd, en voegt nog dagelijks schoonheid toe aan de communicatie tussen mensen, ook in het digitale tijdperk. Voor mij is het ronduit verbazingwekkend dat mensen door de simpele combinatie van klinkers en medeklinkers zo effectief kunnen communiceren, en zelfs alle geluiden van de schepping kunnen nabootsen. In de afgelopen dertig jaar heb ik onze kerkleden buiten Korea aangespoord om zich op de toekomst voor te bereiden door Koreaans te leren.  

Recentelijk werd door journalisten in China de uitdrukking hallyu (Koreaanse golf) uitgevonden, om de snelle verspreiding van de Koreaanse popcultuur door heel Azië te beschrijven. Vanwege de populariteit van de Koreaanse popmuziek, tv drama's en films begint een groeiend aantal mensen Koreaans te leren. Op dit moment zijn er al in Japan, Mongolië, Vietnam en zelfs Afrika mensen die vloeiend Koreaans spreken.

Dit alles is zeker geen toeval. De ziel woont immers in de taal. Omdat Japan tijdens de bezetting de ziel van het Koreaanse volk wilde vernietigen, deed zij al het mogelijke om de Koreaanse taal uit te roeien.
Het feit dat nu over de hele wereld mensen Koreaans spreken en dat hun aantal groeit, betekent dat wereldwijd mensen geraakt worden door het hart en de ziel van het Koreaanse volk. Dankzij de hemelse zegen blijft de invloed van de Koreaanse cultuur groeien.

Koreanen willen niemand tot last zijn. In mijn tijd in Amerika zag ik met eigen ogen hoe koppig en vasthoudend Koreanen kunnen zijn. De Verenigde Staten zijn een land met vele soorten sociale vangnetten, maar Koreanen maken daar zelden gebruik van. In plaats van zich afhankelijk te maken van ondersteuning door de overheid, zoeken ze liever zelf wegen om geld te verdienen om de studies van hun kinderen te betalen, en voor hun bejaarde ouders te zorgen. Zo tonen Koreanen hun zelfstandigheid. Hetzelfde zag ik bij de missionarissen die we naar alle uithoeken van de wereld hebben gestuurd. Ze zijn niet bang om naar een land te gaan dat ze nog helemaal niet kennen. Dit geldt niet alleen voor missionarissen maar ook voor zakenmensen. Zodra ze een opdracht krijgen, ongeacht waarheen die hen brengt, laten ze al het andere vallen en gaan. Besluiteloosheid of tegenzin is Koreanen vreemd.

Koreanen zijn een dermate ondernemend volk, dat zij overal op de wereld terecht kunnen en altijd een productief leven leiden. Onze geschiedenis van tegenslagen heeft ons geleerd dat geen hindernis te groot is. We hebben geleerd om aan de moeilijkste omstandigheden het hoofd te bieden, en als overwinnaars uit de bus te komen.

Als er in de buurt een feest is, zoeken mensen meestal de beste plaats om alles goed te kunnen zien. Dit is heel egocentrisch gedrag. Wie zich tevreden stelt met de minst gunstige plek en daar rustig gaat zitten, is de leider van de toekomst. Wie aan zichzelf denkt en zichzelf het eerst opschept, zal mislukken in het tijdperk dat eraan komt. Zelfs al is er maar een handvol eten, dan nog moeten we eerst aan anderen denken. Willen we de hemelse zegen delen die naar het Koreaanse schiereiland onderweg is, dan moeten we er in ons diepste wezen van doordrongen zijn dat 'anderen' van meer waarde zijn dan ‘wijzelf’.

In het verleden is ons alles afgenomen wat ons lief was. Tijdens de Japanse bezetting werd ons land van ons afgenomen. Daarna werd ons land in tweeën gesplitst, en werden we met geweld gescheiden van onze ouders, broers en zussen. Door dit alles werd Korea een land van tranen. Maar vanaf nu moeten onze tranen voor de wereld vloeien. Vanaf nu moet onze bezorgdheid de wereld gelden, veel meer nog dan onszelf. Met een serieus en toegewijd hart moeten we ons inzetten voor de wereld. Zo moeten wij op het Koreaanse schiereiland onze houding veranderen,  willen we de hemelse zegen en bescherming niet verliezen. Doen we dit, dan zal hemelse zegen en voorspoed zich over de hele wereld verspreiden. Het Koreaanse volk heeft een unieke kans om het middelpunt van een tijdperk van wereldvrede te worden.



START | TERUG | VOLGENDE

.

 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu