De rivier weigert het water waarmee ze gevoed ... - dr. Sun Myung Moon autobiografie

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Snelle navigatie > H6: Liefde leidt naar eenwording
 

- Hoofdstuk 6 - Liefde leidt naar eenwording -



6-2

De rivier weigert het water waarmee ze gevoed wordt nooit


Het egoïsme heeft onze wereld in zijn greep. Ironisch genoeg wordt hierdoor niet alleen het individu vernietigd, maar ook de mensen rondom het individu en de natie als geheel. Het grootste obstakel op weg naar een wereld van vrede is de hebzucht in de harten van mensen. Deze begint bij het individu en breidt zich van daaruit verder uit naar de gemeenschap en de natie. Harten die zijn aangetast door egoïsme en inhaligheid veroorzaken verdeeldheid en strijd op alle niveaus. In de loop van de geschiedenis hebben talloze mensen hun bloed vergoten, of zelfs hun leven verloren, in conflicten veroorzaakt door hebzucht.

Voor het elimineren van dit soort conflicten is een grote revolutie nodig, die de valse waarden en denkbeelden kan veranderen die in de huidige wereld zo wijdverspreid zijn. De complexe problemen waar onze samenleving mee vecht kunnen snel opgelost worden als er een revolutie plaatsvindt in het menselijk denken. Zodra elk individu en elk land begint om eerst voor de ander te zorgen en met die ander samen te werken, zullen de problemen van de moderne  maatschappij worden opgelost.

Mijn leven lang heb ik me ingezet om vrede dichterbij te brengen. Zodra ergens er over vrede wordt gesproken wordt ik emotioneel. Dan krijg ik tranen in mijn ogen, mijn stem stokt, en ik kan bijna niet meer slikken. Ik raak diep ontroerd wanneer ik me de dag voorstel waarop de wereld één wordt en van vrede kan gaan genieten. Dit is de essentie van vrede: zij smeedt een band tussen mensen die verschillend denken, van een ander ras zijn en verschillende talen spreken. Ons hart verlangt naar die wereld en blijft de hoop koesteren dat dit alles op een dag werkelijkheid wordt.  

Vrede ontstaat echter door concrete actie, niet door vage dromen. Maar het opbouwen van een beweging voor vrede is voor ons niet altijd gemakkelijk geweest. We hebben grote problemen getrotseerd en er aanzienlijke geldbedragen voor geïnvesteerd. Dit heb ik niet voor mijn eigen glorie gedaan, of om er financieel beter van te worden. Alles wat ik gedaan heb is me volledig inzetten voor een wereld waarin ware vrede wortel kan schieten. Zolang ik alles van mezelf investeerde in dit werk was ik nooit eenzaam. Dat komt omdat uiteindelijk  alle mensen vrede willen. Maar het blijft vreemd: hoewel iedereen naar vrede verlangt, is zij nog nooit verwezenlijkt.

Het is eenvoudig om over vrede te praten, maar niet om vrede te realiseren. Dit komt doordat mensen zich verzetten tegen de meest elementaire waarheid die we zouden moeten omarmen, om een wereld van vrede te creëren. Men ontkent simpelweg dat de waarheid die we nodig hebben al lang bestaat. Voordat we praten over vrede tussen individuen of landen, moeten we het hebben over vrede tussen onszelf en God.

Menige godsdienst beschouwt zichzelf tegenwoordig als de beste, verzet zich tegen andere religies, en kijkt op die anderen neer. Maar het is niet juist om muren en hekwerken tegen andere godsdiensten en geloofsrichtingen op te trekken.

Religie lijkt op een brede rivier, die in de richting stroomt van een ideale, vreedzame wereld. De rivier legt een grote afstand af, alvorens uit te monden in de brede uitgestrektheid die we ‘vrede’ noemen. Onderweg monden vele zijstroompjes uit in de hoofdstroom en gaan erin op. Die zijstromen houden op zijstromen te zijn, op het moment dat zij de rivier instromen. Vanaf daar worden ook zij deel van de rivier, en op deze manier worden ze één.

De rivier weigert geen van de zijstromen, maar neemt ze alle in zich op.
Ze omarmt alle beekjes en zijriviertjes, en vormt uiteindelijk één grote rivier die naar zee vloeit. De mensen in deze wereld begrijpen deze eenvoudige waarheid niet. De stromen die hun weg zoeken naar de grote rivier, zijn de talrijke hedendaagse religies en geloven. Elke zijrivier vindt zijn oorsprong in een andere bron, maar toch lopen ze allen naar dezelfde bestemming. Zij zoeken allemaal de ideale wereld waarin vrede in overvloed aanwezig is.

Er zal nooit vrede op deze aarde komen zolang we niet eerst de muren tussen de godsdiensten afbreken. Duizenden jaren lang hebben religies zich ontwikkeld vanuit bepaalde etnische groepen, en daardoor zijn ze nu omringd door hoge culturele muren. Het afbreken van deze muren is buitengewoon moeilijk. Gedurende al die tijd hebben religies zich door deze hoge scheidsmuren omgeven en beweerden tevens de enige ware godsdienst te zijn. In sommige gevallen hebben religies hun invloed uitgebreid en raakten zo in conflict met andere godsdiensten, waarbij ze Gods naam gebruikten voor activiteiten  die niets met Zijn wil van doen hadden.

Gods wil is vrede. Een wereld die verdeeld is als gevolg van verschillen in nationaliteit, ras en godsdienst, waarin mensen elkaar aanvallen en bloedig bestrijden, is niet wat God wil. Wanneer we oorlogen voeren en bloed vergieten in Zijn naam, doen we God alleen maar pijn. Een verscheurde wereld is het resultaat wanneer mensen enkel aan hun eigen rijkdom en glorie denken. Dit alles heeft niets met Gods wil te maken. God heeft mij dat duidelijk gezegd. Ik ben alleen maar Zijn boodschappenjongen, die Zijn woorden ontvangt en uitvoert op deze aarde.

De weg naar een wereld van vrede, waarin godsdiensten en rassen verenigd worden, is uitputtend geweest. Vaak hebben mensen me verworpen, of ik schoot zelf tekort. Nooit echter kon ik me uit deze missie terugtrekken. Wanneer onze leden, en mensen met wie ik samenwerkte, wanhopig werden en zuchtten onder de zware last van onze opdracht, dan beneed ik hen zelfs.  

''Als jullie zouden besluiten dat deze weg te zwaar voor je is, dan kunnen jullie stoppen en omkeren”, zei ik tegen hen. ''Of als jullie je uiterste best doen om succes te hebben maar het resultaat blijft uit, dan hebben jullie de keuze om te sterven in het harnas. Maar kijk naar mij: ik heb die mogelijkheid niet!”

De wereld telt nu ongeveer tweehonderd landen. Willen al die landen uitzicht hebben op vrede, dan is de kracht van religie absoluut noodzakelijk. De kracht van de godsdienst ligt in de overvloedige liefde die zij voortbrengt. Ik ben een religieus mens, wiens rol het is om liefde door te geven. Daarom is het voor mij vanzelfsprekend dat ik me inzet voor wereldvrede. Tussen christendom en islam bestaat geen onderscheid als het gaat om hun toewijding aan wereldvrede.

In Amerika geef ik leiding aan een beweging voor vrede, die duizenden geestelijken van verschillende richtingen bijeen heeft gebracht. Daar bespreken we strategieën om mensen van alle geloofsrichtingen, zoals christenen, moslims, joden, hindoes en boeddhisten, tot elkaar te brengen. We stellen alles in het werk om de versteende harten van mensen te transformeren.

Mijn doelstelling op dit moment is dezelfde als die zij altijd geweest is. Dat doel is om tot een wereld te komen met God als middelpunt, een wereld als één land zonder grenzen, waarvan de hele mensheid deel uitmaakt. Alle mensen zullen er deel zijn van de cultuur van liefde, de cultuur van het hart. In die wereld krijgen verdeeldheid en strijd geen kans meer. Dit zal het begin zijn van een werkelijk vredevolle wereld.



START | TERUG | VOLGENDE

.

 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu