De ware betekenis van het huwelijk - dr. Sun Myung Moon autobiografie

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Snelle navigatie > H5: Liefdevolle gezinnen kunnen de wereld ...
 

- Hoofdstuk 5 - Liefdevolle gezinnen kunnen de wereld veranderen -



5-7

De ware betekenis van het huwelijk


Internationale en interculturele huwelijken zijn de snelste weg naar een ideale wereld van vrede. Wat schijnbaar een eeuwigheid zou duren, kan als door een wonder binnen een of twee generaties bereikt worden langs de weg van dit soort huwelijken. Het beste zou zijn, dat mensen over nationale en culturele grenzen heen zouden trouwen met partners uit landen die als vijandstaten worden gezien, zodat wereldvrede sneller verwezenlijkt wordt.

Hoe vaak komt het niet voor, dat iemand een medemens uit een bepaald land of een bepaalde cultuur haat en geen blik waardig acht? Maar zodra iemand uit dat land zijn vrouw wordt, is hij al half op weg om een nieuwe burger van dit land te worden. Alle haat smelt dan weg, alle afkeer verdwijnt. Als dit twee of drie generaties lang wordt volgehouden, kunnen de wortels van wrok en haat worden verwijderd.

Blanke en zwarte mensen zullen met elkaar trouwen; Japanners zullen trouwen met Koreanen en Afrikanen. Miljoenen mensen zullen zulke internationale en interculturele huwelijken aangaan. Op deze manier wordt een geheel nieuwe afstammingslijn gecreëerd en ontstaat een nieuw mensentype, dat uitstijgt boven de verschillen tussen blank, zwart en geel. Ik doel hier niet alleen op huwelijken die over nationale grenzen heen gaan. Hetzelfde gaat ook op voor huwelijkspartners die afkomstig zijn uit verschillende religies of geloofsrichtingen. In feite zijn huwelijken tussen mensen van verschillende godsdiensten nog moeilijker te realiseren dan internationale huwelijken. Zelfs als twee religieuze groepen elkaar eeuwenlang hebben bestreden, is het mogelijk om harmonie tussen beiden te scheppen, wanneer hun volgelingen met elkaar trouwen. In zo’n huwelijk zal de ene partner zich niet voor de ander afsluiten, alleen maar omdat hij of zij in een andere geloofstraditie is opgegroeid .

Het is uitermate belangrijk dat jonge mensen onderwezen worden over de waarde en het sacrale karakter van het huwelijk. Op dit moment heeft Korea een van de laagste geboortecijfers ter wereld. Geen kinderen hebben is gevaarlijk, want een land zonder nakomelingen heeft geen toekomst. Ik onderwijs jonge mensen dat zij tijdens hun jeugd seksueel zuiver zouden moeten blijven. Ook leg ik hen uit dat het goed is om daarna aan een huwelijksinzegening deel te nemen, en minstens drie kinderen te krijgen. Kinderen zijn een zegen van God. Wanneer we kinderen krijgen en opvoeden, brengen we burgers van het hemels koninkrijk voort. Daarom is het een grote zonde om immoreel te leven, en de baby’s die uit zo’n levensstijl voortkomen te aborteren.  

We trouwen niet voor onszelf maar voor het geluk van onze partner. Wanneer we op zoek zijn naar een partner, is het verkeerd om er alleen maar op te letten of deze knap of welgesteld is. Mensen behoren voor het geluk van de ander te leven. Ook binnen het huwelijk moet dit beginsel worden toegepast. Ongeacht hoe laag de opleiding van je aanstaande ook is, en hoezeer het je partner ook aan uiterlijke schoonheid ontbreekt, wanneer je trouwt moet je instelling zijn dat je nòg meer van hem of haar houdt, dan wanneer hij of zij wel goed opgeleid en aantrekkelijk zou zijn.

De liefde van God is de kostbaarste van alle zegeningen. In het huwelijk ontvangen we deze grote zegen van Gods liefde, en we brengen haar in praktijk in ons eigen leven. We moeten diep doordrongen zijn van de kostbare betekenis van het huwelijk, vervolgens ons huwelijk in het teken van ware liefde leven, en goede en zuivere gezinnen voortbrengen.

Vanuit dit gezichtspunt is het realiseren van wereldvrede niet eens zo’n enorme onderneming. Zij begint bij vredelievende gezinnen die een vredelievende samenleving opbouwen en conflicten tussen landen elimineren. Dit leidt tot vrede in de wereld.

Dit voorbeeld laat zien hoe belangrijk goed functionerende gezinnen zijn, en hoe groot hun verantwoordelijkheid is. De gedachte: ‘Voor mij is het al voldoende dat ik goed leef, en dat mijn gezin een goed leven heeft’, is mij volkomen vreemd.

Het huwelijk is niet iets dat alleen bruid en bruidegom aangaat. Het huwelijk brengt een relatie tot stand tussen twee families, en zorgt voor verzoening tussen stammen en naties. Beide partners accepteren de cultuur van de ander, en samen overwinnen zij historisch gegroeide wrok en haat. Wanneer een Koreaanse man en een Japanse vrouw trouwen, leveren zij een bijdrage aan de verzoening tussen deze twee landen. Wanneer een zwarte en een blanke trouwen, draagt hun huwelijk bij tot de verzoening tussen die twee rassen. De kinderen die uit zulke huwelijken worden geboren, vertegenwoordigen een nieuw begin van de mensheid, dat boven rassentegenstellingen uitstijgt. Indien dit enkele generaties lang wordt volgehouden, zullen verdeeldheid en vijandschap tussen landen, rassen en godsdiensten verdwijnen, en zal de mensheid als één familie in een vredevolle wereld leven.

De laatste jaren trouwen steeds meer Koreanen met buitenlanders, en zien we steeds meer gezinnen met partners van verschillende nationaliteiten en religies. Koreanen hebben zelfs een speciale uitdrukking bedacht, die ‘multiculturele gezinnen’ betekent. Voor een man en een vrouw die in verschillende culturen zijn opgegroeid, is het niet gemakkelijk om een gezin op te bouwen en vanaf het begin in onbaatzuchtige liefde voor elkaar te leven. Speciaal in Korea, dat door de eeuwen heen een homogene cultuur heeft gehad, moeten de partners in zo’n  huwelijk zich extra inspannen om elkaar te begrijpen en voor elkaar te zorgen. De reden dat de leden van onze kerk die een internationaal en intercultureel huwelijk sluiten succesvol zijn is, dat zij in hun relatie God centraal stellen. Diverse welzijnsorganisaties in Korea willen het succes van multiculturele gezinnen bevorderen, door onderwijsprogramma’s in de Koreaanse taal en cultuur aan te bieden. Dit soort inspanningen zullen echter nergens toe leiden, zo lang wij onze opvattingen over het huwelijk niet veranderen.

Een getrouwde vrouw die zich voortdurend afvraagt waarom ze ‘voor deze man’ heeft gekozen, ondergraaft haar huwelijk. Door alsmaar te denken dat ze een beter leven zou hebben als ze niet met hem was getrouwd, maakt ze haar leven tot een hel. Tot de correcte opvatting van het huwelijk komen is belangrijker dan je de Koreaanse taal en cultuur eigen maken.

Het huwelijk is niet simpelweg een zaak van een man en een vrouw op huwbare leeftijd, die elkaar ontmoeten en hun twee levens samenvoegen. Een huwelijk is iets dat wordt gebouwd op de fundering van offers. De man hoort voor het geluk van zijn vrouw te leven, en de vrouw voor het geluk van haar man. Wie voortdurend met volle overgave voor zijn of haar partner leeft, heeft op een zeker moment alle zelfzucht overwonnen. Het hart dat op deze manier naar opoffering streeft, is het hart van ware liefde. Liefde is niet: een man en een vrouw die elkaar ontmoeten en zich met elkaar amuseren. Liefde betekent je leven weggeven en jezelf opofferen. Wanneer je trouwt, moet je dat doen met het vaste voornemen om voor je partner te leven.



START | TERUG | VOLGENDE

.

 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu