Passages uit het boek - deel 1 - Verenigingsbeweging Unificationism Sun Myung Moon Het Beginsel

Go
Go to content

Main menu:

Passages uit het boek - deel 1

Berichten uit de samenleving


Passages uit ‘Mijn Leven voor Wereldvrede’


Als kind wilde ik iemand worden die de tranen van de mensen droogt en de pijn in hun hart kan wegnemen. Wanneer ik in het bos lag en naar de vogelgeluiden luisterde dacht ik vaak: “De wereld moet zo warm en teder worden als het gezang van die vogels. Ik wil iemand worden die de levens van mensen laat geuren als bloemen”. Ik wist niet welke carrière ik moest kiezen om dit te bereiken, maar mijn voornemen om iemand te worden die mensen gelukkig maakt, werd steeds sterker.

Ik at en sliep met de arbeiders in Tokio, leed honger met de bedelaars en was volkomen vertrouwd met de ruige en harde kanten van het leven. Z0 behaalde ik mijn doctoraat in de filosofie van ontbering en ellende. Toen pas was ik in staat om Gods wil te begrijpen; God die werkt voor de redding van de mensheid. Het is essentieel om vóór je dertigste een ‘koning van lijden en gebrek’ te worden. De weg naar de glorie van het Hemels koninkrijk kan alleen hij of zij vinden, die bereid is deze weg van ‘koning van het lijden’ te gaan.

Alles wat ik in het begin deed was mijn voedsel met hen delen, en als antwoord schonken zij me hun liefde. Vervuld met de kracht van liefde begon ik te zaaien en bossen te planten. De bomen werden gebruikt om scholen te bouwen en samen gingen we vissen,om hongerige kinderen eten te geven. Ik vond het niet erg om de hele nacht door te vissen, ook al werd ik van boven tot onder door muggen gestoken. Zelfs wanneer ik tot aan mijn knieën in de modder zakte voelde ik me gelukkig, omdat ik de wanhoop uit de ogen van mijn buren zag verdwijnen.

Zelfs nu ben ik vervuld van een liefde die ik nog niet eerder kon geven. Door gebed zal deze liefde een rivier van vrede worden, die het dorre land verkwikt en de aarde zal verzadigen tot in haar verste uithoeken. Met dit serieuze gebed presenteer ik dit boek aan de wereld. Recentelijk is een groeiend aantal mensen op zoek gegaan naar meer kennis over mij en mijn missie. Om hen die nieuwsgierig zijn ter wille te zijn, heb ik op mijn leven teruggekeken, en dit boek is daar de vrucht van.
.

Op weg naar vrede tussen religies, rassen en naties

Mijn hele leven is gewijd aan het scheppen van een wereld van vrede. Vrede betekent: het tot één volk verbinden van mensen met verschillende denkwijzen, huidskleuren en talen. Wanneer ik at, deed ik dat omwille van wereldvrede; als ik water dronk, deed ik dat ook voor wereldvrede. Hoge bergen en diepe oceanen versperden mij soms de weg. Maar altijd ging ik door, vasthoudend aan mijn ideaal van wereldvrede – ook als ik steile bergen moest beklimmen of diepe zeeën moest oversteken. Daarbij maakte het niet uit of het dag of nacht was. Het is nooit gemakkelijk geweest om voor vrede te leven, maar het was het enige dat me gelukkig maakte.

Uit: ‘Mijn Leven voor Wereldvrede’
.

Liefde is krachtig

Liefde is krachtig.  Wie zich aan liefde vasthoudt kan de hele wereld bewegen. Zelf hebben we geen enkele kracht. We zijn zelfs niet in staat om een eenvoudige paardenbloem langs de kant van de weg te laten bloeien. De enige manier waarop we kunnen leven, is door te vertrouwen op de liefde die mensen voor elkaar opbrengen. Ware liefde is een liefde die totaal vergeet dat zij heeft liefgehad, om daarna simpelweg verder te gaan met liefhebben. Indien wij zo onze liefde blijven geven, zal onze egoïstische aard op den duur geheel verdwijnen. Het hart dat zichzelf op deze manier wegcijfert, is het hart van ware liefde.

Uit: ‘Mijn Leven voor Wereldvrede’
.

De wereld omhelzen…

Ons denken moet zijn dat alle mensen onze broers en zusters zijn. We moeten alle problemen in de wereld als die van onszelf beschouwen, en de noodzakelijke pioniersgeest hebben om ze op te lossen. Een wereldburger die de wereld omarmt met liefde en voor het welzijn van de wereld leeft, zal pijn in zijn hart voelen door de honger in de wereld. Hij zal proberen om anderen te helpen, zelfs al moet hij het eten afstaan dat al op zijn bord ligt. Wanneer we onze horizon verbreden en leven als wereldburgers, dan zullen we boven de grenzen van ons nationale zelfbewustzijn uitstijgen, tot  ons hart tenslotte de hele wereld omvat.

Uit: ‘Mijn Leven voor Wereldvrede’
.

 
Back to content | Back to main menu